Tijdens de Corona crisis ervaarde ik meerdere eigenaars, management teams die niet wisten wat te doen. In relatief stabiele omgevingen komt zo'n storm heel hard aan. Ikzelf kom uit een heel moeilijke sector (textiel) die reeds vele decennia achteruitgaat en uit alle kanten 'oneerlijke' concurrentie ervaart uit het buitenland (sociale verschillen, verschillen in wetgeving over gebruik van chemicaliën, overheidssteun, geen mogelijkheid eigen ontwerpen te beschermen). Dit betekent dat het zoeken naar creatieve en innovatieve oplossingen in het DNA zat van onze organisatie. Er werden plannen gemaakt en tegelijk scenario's voor onverwachte situaties. Ik heb toen een post geplaatst op linked-in om in contact te komen met andere mensen om hier eens over te spreken. Hoe komt het dat bedrijven die voor de eerste keer geconfronteerd worden met zo'n grote crisis geen beroep doen op mensen die daar nu net ervaring mee hebben.
De eerste denkpiste was: de raad van bestuur moet zo samengesteld worden dat de nodige ervaring wordt gebundeld. In theorie kan dit juist zijn maar hoeveel bedrijven staan open voor een raad met externen en van de bedrijven die een raad hebben, hoeveel werkt naar behoren. Stel nu dat er een krachtige raad is, wat als er plots een belangrijke crisis opduikt, dan kan de samenstelling niet zomaar wijzigen.
Het beslissingsorgaan is in vele gevallen niet de raad van bestuur of raad van advies. Laat ons het dus breder stellen en spreken over het belangrijkste beslissingsorgaan. Eerst hadden we hoogste beslissingsorgaan gekozen maar dit zijn dan in principe de eigenaars en in vele gevallen is het beheer van de organisatie gedelegeerd. Vandaar dat we het aangepast hebben naar het belangrijkste beslissingsorgaan.
Dan kwamen we op, beter vermijden dan genezen. Als je het best gewapend wil zijn in een crisis dan is de beste voorbereiding, er gezond en fris in te gaan. Hoe kan je nu weten of je voldoende kracht hebt zonder een crisis? Veel adviseurs en/of organisatie hebben lijstjes om af te vinken maar dit schiet zijn doel voorbij. Zelfs al kan je veel zaken goed doen, dan nog heb je geen voldoende zicht op de kwaliteit van de organisatie als geheel. Het leek ons duidelijk dat de grootste indicator van de gezondheid van een organisatie ligt bij het belangrijkste beslissingsorgaan. Als een organisatie heel goed geleid wordt dan kan het quasi alles aan en heeft de beste kansen voor de toekomst. Het criterium die we hanteren om te weten of er een goede leiding is; "bereikt de organisatie zijn eigen doelstellingen?"
Vanuit deze vraag zijn we vertrokken en zijn we na een jaar regelmatig brainstormen en testen tot onze vragenlijst gekomen.
Comments